ProfesöR ALımLaRı..

Ad: Evangeline Nicole
Soyad: Lilly
İsteniLen DeRs: Ksks
Örnek Rp[En Az 20 SatıR]:

Evangeline kalbi hızlı bir ritmle atarken, sırtından terler boşalır bir şekilde yataktan aniden fırladı. Neden böyle uyanmıştı aniden? Birden zihnini yoklayınca kalbi daha da hızlı atmaya başlamıştı. Kendine engel olamayarak odada sesi yankılandı;

-"Tabi ya.. Büyücü turnuvasının son aşaması.. Hem de bugün..!"

diye haykırdı ve yatağından aniden fırladı. Hemen banyoya doğru hızla ilerleyerek yüzüne iki üç kez soğuk bir su çarptı. Kendini daha iyi hissederek üstünü giyinmeye başladı. Sıkı giyinmeliydi. Başına neler geleceğini bilmiyordu sonuçta. Bu turnuvanın özelliğiydi, etaplarda başına ne geleceğini bilmiyorsun ve her ne çıkarsa mücaadele ediyorsun. Evangeline bundan önceki iki etabı aşmıştı ve bugün kupayı alma zamanıydı.

Evangeline üstünü giyindikten ve saçını da topladıktan sonra kendini bahçeye attı. Hogwarts'ın bahçesine doğru ilerledi. Orada rakiplerini ve turnuvanın hakemi olan aynı zamanda ablası Angel'ı görünce biraz rahatladığını hissetti. Büyük bir nefes alarak onlara doğru ilerledi..

-"Hey merhaba..."

dedi gergin bir şekilde herkes onun gibi gergin gözüküyordu ve onlarda selam verdiler. Hava kasvetliydi. Yağmur her an kendini bırakıcak gibi gözüküyordu. Herkes tamamlanınca turnuvanın yapılacağı sahaya doğru ilerlediler.. Evangeline her geçen zamanda kalbinin atış ritminin daha da hızlandığını farkediyor ve ablasıyla her göz göze geldiğinde ona tedirgin bakışlar attığını görebiliyordu.

Çamurlu yolların içinden geçtikten sonra turnuva sahasına sonunda varabilmişlerdi. Herkes onları seyretmek için tribünleri doldurmuştu bile ve onların sahaya gelmeleriyle beraber büyük bir gürültü koptu ve tezahüratlar başladı. Evangeline tribünde oturan arkadaşlarının da tıpkı ablası gibi ona tedirgin bir şekilde baktıklarını görebiliyordu. Bu Evangeline'e kendine güvenden çok tedirginlik veriyordu tabii. Evangeline düşüncelere dalmışken sunucunun lafa başlamasıyla irkildi ve yarışmaya az kaldığını anladı, ardından konuşmalara kulak kesildi;

-"Bu sene ilk defa uyguladığımız büyücü turnuvasına tekrar hoşgeldiniz. Bildiğiniz gibi bugün büyücülerimiz son etaplarını gerçekleştirecekler.."

dedi ve tribünlerden yine yüksek bir tezahürat koptu. Sonunda başlıyordu işte. Evangeline kendi heyecanına hakim olmak için kendini sakinleştirmeye çalışıyordu.

-"Bugünse büyücülerimizin yapacağı son etapta bir labirent söz konusu. Bu labirentin içinde türlü engellerle karşılaşacaklar tabii. Sonuç olarak labirentin içinde bu engelleri aşarak kupaya ilk ulaşan kişi turnuvanın galibi olacak.."

Evangeline'in kalbi hızlı hızlı atıyordu şimdi. Asasını sıkıca kavradı. İçinden büyüleri tekrarladı. Bir eksiği yoktu bunu umuyordu. Kendini farkına varmadan yine düşüncelere vermişti. Eğer ona bir şey olsaydı ailesi ve arkadaşları ne yapardı.. Kuzenleri, ablaları, teyzeleri.. Tüm ailesi ve tüm arkadaşları.. Tribünden hepsine teker teker baktı. Hiçbiriyle göz göze gelmek istemiyordu ve kafasını çevirdi.

Turnuvanın son aşamasına gelmişlerdi ve dördünüde labirentin içine doğru aldılar. Evangeline gözlerini kapatarak kendini labirentin içinde buldu. Hiçbirisini göremiyordu şimdi. Tribün tamamen yok olmuştu. Arkadaşlarının hiç birisi yoktu. Etraf çok sessizdi. Evangeline daha fazla zaman kaybetmek istemezcesine hemen elinde sıkıca tuttuğu asasıyla yola koyuldu. Sadece kendi ayak seslerini duyuyordu.

-"Lumos..!"

dedi sakince ve asasının ucundan çıkan ışıkla şimdi daha iyi görebiliyordu. Hızla ilerlerken yukarıdan düşen bir örümcekle burun buruna geldi ve çığlık atarak geriye çekildi ardından asasını çıkarıp;

-"Arania Exumai..!"

diye haykırdı. Nefes alıp verme seslerini duyuyordu yalnızca. Korkarak ilerlemeye devam etti. Asasını öyle sıkı tutuyordu ki avuç içi terden sırılsıklam olmuştu ve elinden asasının kaydığını hissedebiliyordu. Biraz daha ilerledikten sonra önünde bir yığın dalla karşılaştı ve kendi kendine gülümseyerek;

-"Diffindo..!"

dedi ve dallar yok olduktan sonra tekrar devam etti. Hala diğer büyücülerle karşılaşmamıştı. Havada her hangi yardım çağrısı da göremiyordu. Yoksa fazla mı oyalanıyordu. Ya çoktan birisi kupaya ulaştıysa? Evangeline daha da hızlandı. Önüne neler çıkacağı umurunda değildi artık herşeye hazırlıklıydı.. İlerlerken tuhaf sesler duymaya başladı ve karşısına Kelpi canavarının çıktığını farketti. Evangeline bir süre gözü açılmış bir şekilde canavara kendisine geldiğini görerek şaşkınlıkla bakarken kendine geldi ve;

-"Kelpi Protektum..!"

diye haykırdı yeniden. Canavar yavaşlayarak yönünü çevirdi ve çok sürmeden ortadan kayboldu. Evangeline tekrar rahatlamayla devam ederken yukarıda kırmızı bir ışık gördü. Bu birisinin yardım çağrısıydı. Evangeline tedirgin bir şekilde ışığı izledi. Birisi elenmişti şimdi. Peki ya ne olmuştu? Evangeline tekrar sessizlikte ilerlerken kendisine doğru ilerleyen bir sürü yılan gördü. Korkmuş bir şekilde asasını yılanlara doğrulttu ve;

-"Vipera Evanesca..!"

diye haykırdı.. Şimdi hepsi yok olmuştu. Evangeline kupanın nerede olduğunu düşünüyordu ve çaresizce tekrar ilerlerken labirentin ucunda ışıltılar yayan kupayı gördü. Kalbinin ritmi tekrar hızlanmıştı. Kendi kendine kocaman gülümsedi ve hızla ilerleyerek kupaya doğru gitti. Tam ulaşacakken karşısında bir duvar belirdi. Evangeline ne olduğunu şaşırmış bir şekilde haykırarak;

-"Reducto..!"

diye haykırdı. Engel yok oldu ve Evangeline gözlerini mutlulukla kapayarak kupaya parmaklarını hafifçe dokundurdu. Dokundurmasıyla beraber tekrar tribünün korkunç tezahüratlarını duyuyordu. Evangeline gözlerini açtı. Yerde yatıyordu şimdi ve herkes başına toplanmıştı. Bir elinde asa diğer elinde ise parıldayan kupayı gördü.

Evangeline gözlerine inanamıyordu. O an yaşadığı duyguyu daha önce hiç yaşamamıştı belkide. Başarmıştı işte.. Bunu yapabilmişti ve zafer kazandığını anlayarak mutlulukla kocaman bir şekilde gülümsedi..

ad soyad: Shannon Rutherford

istenilen ders : Sihir Tarihi

rp[ şu anda sadece bunu bulabildim ]

Huzursuzluk... Son günlerde oldukca huzursuzdu Amy. Halbuki kötülük böyle yükselişdeyken bu huzursuzluk nedendi. Anlamıyordu Amy belkide atalarının aile kurucularının öldüğü günlerdi bu günler ondandı belki bu huzursuzluk yatağında sağa sola dönmekten bıkmıştı siyah saçları vücuduna yapışmıştı terden Amy siyah çarşafını üzerinden kaldırarak yataktan kalktı sabahlığını üzerine hızlıca geçirerek evlerinin mutfağına indi.


Masanın üzerindeki kristal bardaktan bir yudum su içti. Ardından fısıltılar duymaya başlayan Amy işkence odasına gitmeye karar vermişti oraya girmek belkide onu rahatlatıcaktı. Hareket eden merdvenlere çıkan Amy şansına uğraşmadan odanın karşısına çıkıvermişti.



Büyük siyah kapının kulbunu açarken fısıltıları tekrar duymaya başladı.
Korkmadan odaya giren Amy nin gözleri dolmuştu bir an , ama korkaklar gibi ağlamak ona yakışmazdı koskoca kötülüğün liderlerindendi o. Tıpkı ataları gibi oda kötülüğe sadıktı ve sadık kalıcaktı. İşkence edilen vücutlar Amy ye adeta acı çektiriyorlardı. Yere yavaşca çöken Amy nin yüzüne kara pencereden içeri sızan rüzgar asice çarpıyordu.



Amy korkunç bir kahkaha attımıştı şimdi ise gülüyordu çünkü korkak ZAY lılar ne yaparlarsa yapsınlar kötülük yenilmicekti belki kayıplar verilicekti fakat kötülük uğruna değerdi. Bunları düşündükce korkunç derecede neşeleniyordu Amy. Fakat odadan çıkması gerekiyordu şimdi. Nerdeyse sabah olucaktı . Amy hızlıca ayağa kalkarak odanın kapısına yöneldi. Odadan çıkmadan önce son bir defa arkasını döndü .



İşkence yapılan bedenlere baktıktan sonra odadan çıktı merdivenlerden inerken iğrenerek zay lıları düşünüyordu...

Ad:Harry Potter
Soyad:Black
İsteniLen DeRs:Kehanet
Örnek Rp[En Az 20 SatıR]:

Bir pazar sabahıydı tavan arasında oturmuş düşünüyordum önceleri dahada agresiftim ama en iyi arkadaşım ve dostum olan tom beni bu durumdan kurtarmıştı diye düşünürken kapı çalmaya başlamıştı kapıyı açtığımda gelen tom du,tom gülümseyerek sordu
-nasılsın harry kendini birazcık daha iyi hiissediyormusun
harry cevapladı
-her zamankinden biraz daha iyiyim fakat kafamda düşünceler var sen olmasaydın herhalde o düşünce havuzunda boğulur kalırdım
ikiside gülümsedi
tom harry dönerek masum bir ifadeyle sordu
-anlatmayacakmısın
harry tom'un neyi sorduğunu çok iyi anlamıştı ve anlatmaya karar verdi
-bak tom bunu yalnızca sana anlatıyorum dedi ve devam etti ne olduğunu tam olarak anlamamıştım tam olarak iki yıl önceydi sinirli bir şekilde eve gelmişti amcam gelmişti annem ve babamı amacamın eziyetlerine dayanamıyıp daha önce evi terk ettiler, amcam bana dönerek hey seni pis bulanık diye seslendi bunu tam olarak niye söylediğini anlayamamıştım korkuyla efendim diye cevap verdim korktuğumu görünce sen ve senin bütün ailen korkağın tekiydi ve sadece sen kaldın dedi elinde demir bir sopa vardı ve acımadan vurmaya başladı bağardım yalvardım ama dinlemedi neyseki senin baban beni kurtarıp amcamı öldürdü.
tom şaşkın bir tavırla
-harry seni babamın kurtardığını bilmiyordum bize sadece serserilerin elinden seni kurtardığını ve sana yandaki tavan arasını vereceğini söylemişti ve şimdi anlıyorum ki seni bu agresif hale getiren o iğrenç amcan

harry bu olayı anlattıkdan sonra ağlamaya başlamıştı ve ağlayarak tom'a
- tomsenin baban olmasaydı ben şimdi olmazdımsana ve babana minnettarım iş de herşeyi anlattım tom şimdi rahatladın mı.
tom harrye acımıştı neredeyse o da ağlayacaktı tom harrinin göz yaşlarını sildi ve harrye
-üzülme dostum bak yanında ben varım hem suratını o aptal ifadeden çıkar yoksa birazdan gülme krizine gireceğim.
harry toma şaşkın şaşkın bakarak
-defol tom,çok mu komik olduğunu sanıyosun diye çıkıştı
ikiside gülmeye başladı ve tom harry azda olsa rahatlatmıştı.

Ertesi sabah harry çok neşeliydi yatağından kalkmış ve güneşe gülümsercesine ellerini açmıştı daha sonra tavan arasından inip tom'un yanına gitmişti tom , harry'i hiç neşeli beklemiyordu ve harry'e
-dostum sen çıldırdınmı saat daha sekizbuçuk hem sen kimsin ve harry potter black'e ne yaptın diye sordu.
harry tom'un bu sorusuna çok gülmüş ve
-benim tom şu yataktan çık ve biran önce hazırlan unuttun galiba bugün kızlarla buluşacağız
tom şaşkın bir ifadeyle
- kızmı, kızlar mı hangi kızlar diye kekeledi harry sen bu sabah kafanı biryere çarmadığına emin sin dedi ve gülümsedi
ortalık baya neşelenmişdi tom hazırlandı ve beraber şehir parkına gitmek üzere yola koyuldular yolda harry tom'a
- tom sabah sana bahsettiklerim bana inanmadın demi
tom şaşkıca
- ne neden bahsediyorsun kızlarmı tabikihayır dedi ve ekledi senin böyle bir şey yapacağına hayatta inanmam sen agresifliğinin yanı sıra bir o kadarda utangaçsın harry
harry toma döndü ve
-haklısın tom gerçekden beni çok iyi tanımışsın iyki varsın tom iyiki
bu iki arkadaş bu konuşmadan sonra birbirlerini bakarak gülümsediler ve yollarına devam ettiler...

peki birazcık betimle katıp uzatsım olurmu ne olur kehanet profesörü omyı çok istiyrm

Ad:Harry Potter
Soyad :black
İstenilen ders:kehanet
Örnek rp:o akşam gün çok uzun geçmişti günün yorgunluğu harry'nin omuzlarındaydı harry yorgunluğunu biraz olsun hafifletmek için banyoya giderek ılık bir duş aldı ve büyük salona geçerek annesinin hazırladığı o nefis yemekleri midesine indirdi daha sonra harry evin ortasında bulunan merdivenleri çıkarak çatı katındaki odasına girdi ve yumuşak yatağına uzandı , gözlerini yatağının karşısında duran kare pencereye dikti ve harry pencereye bakarken bir süre sonra uykuya daldı.

o akşam gün çok uzun geçmişti günün yorgunluğu harry'nin omuzlarındaydı harry yorgunluğunu biraz olsun hafifletmek için banyoya giderek ılık bir duş aldı ve büyük salona geçerek annesinin hazırladığı o nefis yemekleri midesine indirdi daha sonra harry evin ortasında bulunan merdivenleri çıkarak çatı katındaki odasına girdi ve yumuşak yatağına uzandı , gözlerini yatağının karşısında duran kare pencereye dikti ve harry pencereye bakarken bir süre sonra uykuya daldı.

Ad: Lucy
Soyad: Earwén
İstenilen ders: Astronomi

Lucy o sabah kötü bir kâbusla uyanmıştı belkide bu onun için dönemin ilk heyecanıydı.Hiçbirşeye aldırış etmeden kalktı yatağını topladı ve banyo yapmaya gitti. Üzerini giyinmeden önce havaya baktı;

'Hmm biraz sisli soğuğa benziyor en iyisi ben kalın kazağımı giyeyim belli olmuyor buranın havasına.'dedi

ve üzerini değiştirip kapıdan çıktı.Biraz tedirdindi o bunun en belirgin huylarından biriydi ne kadar da kendini tatmin etmeye çalışsa da beceremiyordu işte.Hogwartsın geniş yeşil arazisinde heyecanla hızlı ve emin bir o kadar da heyecanlı adımlarla Astronomi kulesine doğru yürüyordu.Yolda yürüken aklına o kâbus gelmişti yine bu lucyi
gerçekten çok huzursuz etmişti.Dalgın bri şekilde etrafına bakınmadan yürüyordu ve o anda karşıdan gelen biriyle
son anda fark etti ve sıçradı

'Ahh..'dedi korku dolu bir sesle

-'Birşeyiniz yok ya bayan?'

'Aaa yok hayır teşekkür ederim ben sadece dalmışım kusura bakmayın.Ben yeni astronomi profesörü Lucy Earwén'

-'Memnun oldum profesör bende sizin yeni meslektaşınızım.'

'Bende memnun oldum neyse benim acilen derse yetişmem lazım izninizle tekrar görüşmek dileğiyle hoşçakalın'dedi
ve gülümseyerek oradan ayrılıdı.

-'Hoşçakalın güzel bayan...'dedi profesör sessizce içinden.


Yeni ve hareketli bir dönem olacağa benziyordu ve hayatında açılacak olan yeni bir sayfa..
Sınıfa doğru yaklaştı her zamanki gibi heyecan ve sevinç dolu çığlıklar hakimdi sınıfta.Gülümseyer sınıfa girdi ve;

'Herkese günaydın ben yeni astronomi hocanız Lucy Earwén'dedi öğrencilerine gülümseyerek.

Sınıfta ona dolu bir sesle;

'Merhaba profesör.'dedi.

'Bugün kısaca hepinizi tanımak istiyorum bana isminizi,yaşınızı,heler yapmaktan hoşlandığınızı kısacası bana kendinizi anlatın.'dedi

O günkü dersi boştu fakat onun için ve öğrencileri için gerçekten eğlenceli ve zevkli bir ders olmuştu.Öğrencilerine akşam için sözü vardı onlara teleskopla gezegenlere yolculuk adlı bir program yapmışlardı ve herkes bundan gayette hoşnuttu.Sınıfından memnundu fakat onu biraz yoruyorlardı bu onun için problem değildi.
Odasına girdi yatağına uzandı sanıırm akşam için biraz dinlenmeyi hak etmişti.

KabuL EdiLdi...

Ad:Amanda İsabella
Soyad:Black
İsteniLen DeRs:Biçim Değiştirme
Örnek Rp:

Amanda işlerinden dolayı kendine vakit ayıramadığının farkındaydı.Biraz dışarı çıkıp hava almak ona iyi gelecekti okuldan çıktı ve göle doğru ilerledi.Ely ileride bir bank gördü ve gidip oturdu.

Nedense kimse hemde hiçkimse onunla konuşmuyordu.Kendisini görünmez biri olarak tanıyordu.Ailesini zaten bi kazada kaybetmişti.Yanlızlığa hükmedilmiş gibi hissediyordu.

Ely Ölüm Yiyen olsa bile çok iyi,melek gibi bir kızdı.Arkadaşlık kurmayı çok seviyordu.Olduğu yerde de hiç kimse yoktu.Oysa birileri gelse çok iyi olacaktı.Birden yanına minik benbeyaz tüylü bir tavşan gelmişti.Elyssa tavşanlara bayılıyordu.Kucağına alarak;

"Gel bakalım minik tavşan sen ne kadar da tatlısın böyle.Sendemi benim gibi yanlızsın.Gel bakalım acıkmışsındır.Çantamda yiyecek birşeyler olmalıydı."

diyerek çantasından bir bisküvi çıkartarak böldü ve tavşanın önüne koydu.Çok acıkmışa benziyordu.Sonra:

"Hadi ye bakalım çok acıkmışsın galiba"

diyerek onu okşadı.Tavşan hızlı bir şekilde bisküviyi bitirmişti.Amanta onu çok sevmişti.Hiç değilse uğraşacak bir arkadaş bulmuştu.Ama hala birilerinin geleceğini düşünüyordu.

Amanda tavşanla ilgilenirken bir öğrencinin geldiğini gördü.Öğrenci ona:

"Hayvanları seviyorsun galiba. Ben çok severim. Bu arada ben Amy. Senin adın nedir?"

dediğini duydu ve Amanda da ona:

"Evet onlara bakmak beslemek çok güzel bir duygu.Tanıştığıma memnun oldum bende Amanda ama genellikle Ely derler."

diyerek gülümsedi.Sonra Amynin ayakta kaldığını görünce hemen ona:

"Ayakta kaldın otursana"

diyerek tavşana dönüp baktı.Bisküviyi bitirince onu yere bıraktı ve tavşan biraz uzaklaştı.Sonra elindeki bisküvi pakatini Amy e uzatarak:

"Yermisin tadı çok güzel."

diyerek ona gülümsedi.Kız çok şeker birine benziyordu.Ayrıcada çok güzeldi.İlk görüşte hemen kanı ısınmıştı.Yanına birinin gelmesi onu çok sevindirmişti.

Melody tamamdır ! Amanda Rp yetersiz..

KabuL ediLdi.

Başvurumu geri alabilirmiyim.

Peki.

Ad: Evan Simone
Soyad: Simons
İsteniLen DeRs: Kehanet
Örnek Rp[En Az 20 SatıR]: {başka bir sitede yaptığım rpyi koyuyorum,kesinlikle çalıntı değildir,ben yazdım}

Şafağın sökmesine neredeyse az kalmıştı.Evan yatağında yastığına dayanmış oturuyordu.Yine derin düşüncelere dalmıştı.Evan hiçbir zaman içi rahat uyuyamamıştı,hep şafak sönmeden uyanır ve öylece kör karanlığa bakardı.Evan o gün kendini bir tuhaf hissediyordu,sanki günler gittikçe kötüleşiyordu ve bugün hayatının en kötü günü gibiydi.Evet,o gün Evan'ın hayatının en kötü günüydü.Çünkü o gün Evan annesi ve babasına yapılan korkunç bir lanetten dolayı onları kaybetmişti...Evan'ın aklına birden o korkunç gün geldi...

Yıllar önceydi...Voldemort ailesinin en küçük ferdi Evan Pansy Voldemort henüz 6 yaşındaydı...O gün hafif sisli,bulutlu ve oldukça sıkıntılı bir hava vardı,sanki o gün olacak korkunç olayların puslu bir perdesi gibiydi...Küçük Evan odasında oturup dışarıya bakıyordu.Bir süre sonra malikanelerinin girişinde bir büyücü göründü.Büyücü tepeden tırnağa simsiyah giyinmişti,elinde ise büyükçe bir asa vardı.Evan olacaklardan habersiz bahçeye bakıyordu sessizce...Evan'ın babası bahçede belirmişti,siyah bir cüppe giymişti ve elindeki asayı gelen büyücüye doğru tutuyordu.Evan bir anda tehlikeyi fark etmiş gibi dikkatle odasının penceresinden izlemeye başladı olanları.Evan'ın babası ve diğer büyücü birbirlerine soğuk bakışlar fırlattılar,ikisi de asalarını birbirlerine doğru tutuyordu.Sonra diğer büyücü ani bir hamle ile asasını havaya kaldırdı ve Evan'ın babasına doğru indirirken ''Avada Kedavra!!!'' diye bağırdı...Evan'ın bir anda yüzü bembeyaz kesildi.Kalp atışları durmuştu sanki...Asadan yeşil bir ışık yükselmişti...Evan'ın babası yere yığılmıştı,orada öylece hareketsiz yatıyordu...Evan ani bir hareketle yerinden kalktı ve hızla aşağı indi.Merdivenin trabzanlarına sıkıca ve güçlükle tutundu,çünkü içinde felaket bir korku vardı...Evan tam 2.kattaydı ki bir an durdu...Evan olduğu yerde şoktan taş kesilmişti...Yeşil bir ışık parlamıştı yine,ama bu sefer yerde hareketsiz yatan annesiydi...Evan bir anda kendini çok kötü hissetmeye başladı,ayakta duramıyordu...Evan,gözlerinin karardığını hisseti ve bir anda elini kalbinin olduğu yere koyarak yavaşça boşluğa düştüğünü hissetti...Düştükçe ağırlaşıyordu,küçük bedeni artık onu taşıyamıyordu...

Evan yatağının üstünde durakalmıştı...Sessizce dışarıya bakarken gözlerinden yaşların süzüldüğünü hissetti...Evan içinden sessiz feryatlar koparıyordu,dişlerini sıkmış ve ellerini yumruk yapmıştı.Dışarıda hava kurşuni renkteydi,şafak sökmek üzereydi.Evan,o sabah hayatının en kötü gününü sanki yeniden yaşamıştı.O acı gün,Evan bayıldığından sonrasını hatırlamıyordu...O gün ağır bir şok geçirmişti,1 gün boyunca baygın bir halde uyumuştu...Karanlık bir uykuydu bu,6 yaşındaki küçük bir kızın tatlı rüyalar görerek mutlu bir şekilde uyuduğundan tamamen farklıydı...Karanlık,sonu görünmeyen,kötü bir uykuydu bu...Evan 1 gün sonra bu karanlık uykusundan uyandığında hayata farklı bir gözle bakıyordu...Artık o 6 yaşındaki neşeli bir küçük kız değil,kalpsiz,kötü,kinli ve hayata küskün bir kızdı...Evan,o yeşil ışıktan sonra sadece uyandığı hastane odasını hatırlıyordu...Bir sürü karanlık büyücü bir yas havası içerisinde yatağının başında bekleşiyordu...Evan bir an silkinip,kendine geldi...Hayır,o korkunç,hayatını değiştiren günü hatırlamak istemiyordu.İçinden lanet okuyarak gözyaşlarını sildi.Artık ağlamayacaktı.Çünkü o,kalpsiz bir kızdı...

Alındınız..

Ad: Anglina Tuana
Soyad: Black
İsteniLen DeRs: Biçim Değiş. o doluysa Tılsım-Muska oda doluysa Syb. oda doluysa bitki bilim..
Örnek Rp[En Az 20 SatıR]

Güneş daha yeni çıkmıştı. Tepsi gibi görünüyordu ve kıpkızıldı. Bu manzara karşısında insanın dili tutulur gibi geliyordu. Missie hafiften gözlerini araladı. Sonra kalktı ve pencerenin önüne doğru yavaş adımlarla ilerledi. Pencerenin üzerine elini koydu ve şöyle dedi

"Şafak vakti dedikleri bu olsa gerek. Güneş tepsi gibi ve kıpkızıl."

Missie bolkona doğru hızla ilerledi. Balkonun kapısını hafifçe açtı ve balkon terliklerini giydi. Havada bir durgunluk vardı. Hava çok serindi ama insanı üşütmeyen bir serinlik. Bir taraftan hava esiyordu, bir taraftande minik kuşların sesleri duyuluyordu. Missie bir taraftan balkon demirlerinin üzerindeki sandalyesini indiriyor , bir taraftanda kuşların seslerini dinliyordu. Missie sandalyenini indirdi ve yavaşça balkona koydu. Sonra zarif bir şekilde sandalyeye oturdu. Rüzgar sanki kuşların cıvıltılarına ritim tutuyor gibiydi. Missie biraz orada oturmayı planladı. Bayağı oturduktan sonra havanın serinliği kayboldu. Hava birden ısınmaya başladı. Kuşlar artık cıvıldamayı kesmiş ve yuvalarına çekiliyor, Rüzgarında es diği zaman ki vuğultusu gitmişti. Güneş iyice tepeye çıkmıştı. Güneş artık sapsarıydı ve tepsi yerine tabak gibi görünüyordu. Missie hafiften terlemeye başladı. Kendi kendine

"Artık içeriye girsem iyi olucak yoksa terden sırıl sıklam olucam"

Dedi. Hafifçe sandalyeden kalktı. Sandalyeyi hızlı bir hareketle kaldırıp yerine koydu. Sonra hafifçe kapı kolunu tuttu. O bile ısınmıştı. Kapıyı açtı terliklerini çıkarıp içeriye girdi. Sonra gözü yıkık dökük bir guguklu saate gözü ilişti. Saat tam olarak 12:00'ı gösteriyordu. Missie hemen dolabını açtı. Giyisilerinin aralarına baktı ve okul formasını çıkardı. Sonra hemen Formasını giydi. Acele ile koridorda yürüdü. Tam Karanlık Sanatlara Karşı Savunma sınıfına giderken merdiven değişmeye başladı. Missie çok korktu ama merdivenler şimdi değişemezdi zaten geç kalmıştı. Merdiven çok hızlı değişiyordu birden durunca Missie neredeyse düşer gibi oldu. Hemen merdivenler değişmeden koşa koşa merdivenin sonundahi koridora gitti. Olduğu yerde durdu ve merdivenlere baktı ve kendi kendine

" Karanlık Sanatlara Karşı Savunma sınıfına inşallah bir merdiven yönelir"

Derken bir merdiven Karanlık Sanatlara Karşı Savunma sınıfına yöneliyordu. Missie koşa koşa o merdivene doğru koştu. Hemen merdivene girdi ve Karanlık Sanatlara Karşı Savunma sınıfının önünde merdiven hızlı bir şekilde durdu. Missie merdiven bir daha değişmeden sınıfa girdi neyseki daha öğretmen girmemişti...


Not: bu başka sitedeki ilk rp'm.. 4 yıldan sonra kendimi daha çok geliştirdim..

Yha pardon yanlış rpyi gönderdim onu bir arkadaşıma yollicaktım.. Neyse bunlar ;

Anna huysuzca yatağında dönüp duruyordu.. Bellikide nedeni penceresinde içeriye sızan güneş ışınlarının gözlerine gelmesidir? Anna elini yavaşça yüzüne götürdü , yüzünü koruya bilmek için.. Ama yetmiyordu! Dün gece çok geç yattığı için bırakın perdeyi çekmeyi , gözlerini açamıyordu.. Yinnede son bir gayretle gözlerini hafifçe araladı.. Yatağın üstüne oturdu ve perdeyi çekti.. Oohh şimdi ne rahattı.. Hiç bir rahatsız edici ışık yok sessiz , ferah ve uyku! Hemen başını yastığına koydu gözlerini kapattı tam uyuyacaktıki oda ne ses camdan geliyor..

"Tak tak"

Anna hemen kalktı.. Neler oluyordu? Hemen perdeyi araladı.. Aa-aa kimse yok in cin top oynuyor gibi? Anna hemen yatağından kalktı terliklerini giydi ve daha "Alah Allah" bile demeden camdan bir şangırtı koptu.. Cam kırıldı ama neyle? Tabiki Annanın yatağının üzerinde duran kağıta sarılı olan taşla.. Anna şaşkınlıkla taşı eline aldı ve kağıttan ayırdı.. Taşı yatağına koydu ve kağıdı okuduktan sonra yüzündeki gülümsemeyle oradan ayrıldı.. Kağıtta

"Seni göl kenarında bekiyorum
Cornelia"

Yazıyordu..


,



Anna o gün sihir tarihi dersine girecekti.. Çok heyecanlıydı.. Kapının önünde bunları düşünürken ders saatinin yaklaştığını fark etti ve kapıyı açıp içeriye girdi.. İçerisi bom boş ve çok pis bir biçimde buldu.. Sanki yüz yıllardır hiç temizlenmemiş gibiydi.. Anna elindeki kitapları masasına bıraktıktan sonra önündeki sıraya parmağını deydirdi ve parmağına baktı.. masada bir karış toz vardı.. Anna asasını çıkardı ve gür bir sesle

-Akla pakla!!

Dedikten sonra etraf pırıl pırıl oldu.. Anna yüzündeki gülümsemeyle masasına oturdu ve öğrencilerin gelmesini bekledi.. Biraz sıkılınca asasını tahtaya doğru salladı ve tahtada yavaşyavaş harfler bilirmeye başladı.. Ortaya çıkan yazı şuydu..

-Öğretmen: Angelina Marissa Black
-Konu: Godric Gryffindor
-Ders: Sihir Tarihi

Artık öğrenciler gelmeye başlıyordu.. Gelenler Annaya selam verip sıralarına oturuyorlardı.. Anna göz ucuyla saate baktı.. Saat 13:00 'ı gösteriyordu.. Anna asasını yavaşça salladı ve kapı kilitlendi.. Anna Bir ön söz yapmak için ayağa kalktı ve konuşmaya başladı..

-Ben Angeline Marissa Black.. Bu yıl Sihir tarihi dersini beraber işleyeceğiz.. Kapıyı kilitledi diye sakın korkmayın.. Kapıyı kilitledim çünkü dersime saatinde gelmeyenleri sınıfa almam.. Evet şimdi kendinizi tanıtmaa başlayın

Dedikten sonra yerine oturdu.. Tüm öğrencilerin tanıtması bittikten sonra tekrar konuşmaya başladı..

-Bu günki konumuz Hogwartsın Kurucularından Godric Gryffindor.. Bildiğiniz gibi Godric Gryffindor, Gryffindor binasını kuran büyücüdür.Godric Gryffindor en ünlü Hogwarts dörtlüsünden biridir ve büyük bir şatoda doğmuştur. Diğer büyücülerde olduğu gibi o da bir safkandır. Gryffindor, büyü yerine muggle silahları oklar ve kılıçlarla çalışmıştır. 4 yaşına geldiğinde ise büyük çok güzel adını taşıyan sihirli bir kılıç ona hediye edilmiştir

Dedikten sonra bir soluklandı ve tekrar sözlerine devam etti..

-Gryffindor büyücülükle ilgilenmeye başladığında "Biçim Değiştirme"'ye karşı özel bir yeteneği olduğunu görmüş. Bu yüzden hayatının büyük zamanını Mısır'da, yani en iyi Biçim Değiştiren Animaguslar'ın olduğu yerde geçirmiş. Yine Ravenclaw ve Hufflepuff gibi, işaretini seyahatlerinde bulmuş. Gryffindor Mısır'ı terketmek üzereyken, bir hırsız onun bütün eşyalarını -kılıcı da içinde olmak üzere- çalmış. Hırsızlar, hızlı bir şekilde kum üzerinde kaçarken ileride bir aslan belirmiş. Aslan hırsızları korkutarak Godric Gryffindor'un hayatını kurtarmış. Böylece Godric, hayatını ona borçlu olduğunu hissederek binasının simgesini aslan yapmıştır.Ayrıca o, Gryffindor'lu birçok arkadaşı ile birlikte savaşırken genç yaşta ölmüştür.

Dedi ve biraz daha soluklanarak tekrar

-Evet bu günlük bu kadar ödeviniz yok ama yarın Godric Gryffindor ile ilgili sınav yapıcam ona çalışın.. Çıkabilirsiniz..

Dedi ve asasıyla kapıyı açtı..


,

Bunların senin Rp'n olduğundan kuşku duyuyorum. Niye paragraflar renk renk ? Ve nasıl oluyorda başkasının Rp'sini arkadaşına gönderiyorsun ?

Alıntı :

Anna huysuzca yatağında dönüp duruyordu.. Bellikide nedeni penceresinde içeriye sızan güneş ışınlarının gözlerine gelmesidir? Anna elini yavaşça yüzüne götürdü , yüzünü koruya bilmek için.. Ama yetmiyordu! Dün gece çok geç yattığı için bırakın perdeyi çekmeyi , gözlerini açamıyordu.. Yinnede son bir gayretle gözlerini hafifçe araladı.. Yatağın üstüne oturdu ve perdeyi çekti.. Oohh şimdi ne rahattı.. Hiç bir rahatsız edici ışık yok sessiz , ferah ve uyku! Hemen başını yastığına koydu gözlerini kapattı tam uyuyacaktıki oda ne ses camdan geliyor..

"Tak tak"

Anna hemen kalktı.. Neler oluyordu? Hemen perdeyi araladı.. Aa-aa kimse yok in cin top oynuyor gibi? Anna hemen yatağından kalktı terliklerini giydi ve daha "Alah Allah" bile demeden camdan bir şangırtı koptu.. Cam kırıldı ama neyle? Tabiki Annanın yatağının üzerinde duran kağıta sarılı olan taşla.. Anna şaşkınlıkla taşı eline aldı ve kağıttan ayırdı.. Taşı yatağına koydu ve kağıdı okuduktan sonra yüzündeki gülümsemeyle oradan ayrıldı.. Kağıtta

"Seni göl kenarında bekiyorum
Cornelia"

Yazıyordu..

Bi paragraf böyle. Ve farkettimki bu Rp'de Nisa'nınki gibi. Senin olduğundan şüphe duyuyorum.

Alıntı :

Anna o gün sihir tarihi dersine girecekti.. Çok heyecanlıydı.. Kapının önünde bunları düşünürken ders saatinin yaklaştığını fark etti ve kapıyı açıp içeriye girdi.. İçerisi bom boş ve çok pis bir biçimde buldu.. Sanki yüz yıllardır hiç temizlenmemiş gibiydi.. Anna elindeki kitapları masasına bıraktıktan sonra önündeki sıraya parmağını deydirdi ve parmağına baktı.. masada bir karış toz vardı.. Anna asasını çıkardı ve gür bir sesle

-Akla pakla!!

Dedikten sonra etraf pırıl pırıl oldu.. Anna yüzündeki gülümsemeyle masasına oturdu ve öğrencilerin gelmesini bekledi.. Biraz sıkılınca asasını tahtaya doğru salladı ve tahtada yavaşyavaş harfler bilirmeye başladı.. Ortaya çıkan yazı şuydu..

-Öğretmen: Angelina Marissa Black
-Konu: Godric Gryffindor
-Ders: Sihir Tarihi

Artık öğrenciler gelmeye başlıyordu.. Gelenler Annaya selam verip sıralarına oturuyorlardı.. Anna göz ucuyla saate baktı.. Saat 13:00 'ı gösteriyordu.. Anna asasını yavaşça salladı ve kapı kilitlendi.. Anna Bir ön söz yapmak için ayağa kalktı ve konuşmaya başladı..

-Ben Angeline Marissa Black.. Bu yıl Sihir tarihi dersini beraber işleyeceğiz.. Kapıyı kilitledi diye sakın korkmayın.. Kapıyı kilitledim çünkü dersime saatinde gelmeyenleri sınıfa almam.. Evet şimdi kendinizi tanıtmaa başlayın

Dedikten sonra yerine oturdu.. Tüm öğrencilerin tanıtması bittikten sonra tekrar konuşmaya başladı..

-Bu günki konumuz Hogwartsın Kurucularından Godric Gryffindor.. Bildiğiniz gibi Godric Gryffindor, Gryffindor binasını kuran büyücüdür.Godric Gryffindor en ünlü Hogwarts dörtlüsünden biridir ve büyük bir şatoda doğmuştur. Diğer büyücülerde olduğu gibi o da bir safkandır. Gryffindor, büyü yerine muggle silahları oklar ve kılıçlarla çalışmıştır. 4 yaşına geldiğinde ise büyük çok güzel adını taşıyan sihirli bir kılıç ona hediye edilmiştir

Dedikten sonra bir soluklandı ve tekrar sözlerine devam etti..

-Gryffindor büyücülükle ilgilenmeye başladığında "Biçim Değiştirme"'ye karşı özel bir yeteneği olduğunu görmüş. Bu yüzden hayatının büyük zamanını Mısır'da, yani en iyi Biçim Değiştiren Animaguslar'ın olduğu yerde geçirmiş. Yine Ravenclaw ve Hufflepuff gibi, işaretini seyahatlerinde bulmuş. Gryffindor Mısır'ı terketmek üzereyken, bir hırsız onun bütün eşyalarını -kılıcı da içinde olmak üzere- çalmış. Hırsızlar, hızlı bir şekilde kum üzerinde kaçarken ileride bir aslan belirmiş. Aslan hırsızları korkutarak Godric Gryffindor'un hayatını kurtarmış. Böylece Godric, hayatını ona borçlu olduğunu hissederek binasının simgesini aslan yapmıştır.Ayrıca o, Gryffindor'lu birçok arkadaşı ile birlikte savaşırken genç yaşta ölmüştür.

Dedi ve biraz daha soluklanarak tekrar

-Evet bu günlük bu kadar ödeviniz yok ama yarın Godric Gryffindor ile ilgili sınav yapıcam ona çalışın.. Çıkabilirsiniz..

Dedi ve asasıyla kapıyı açtı..

3 Rp'de yeterli değil.

Anna huysuzca yatağında dönüp duruyordu.. Bellikide nedeni penceresinde içeriye sızan güneş ışınlarının gözlerine gelmesidir? Anna elini yavaşça yüzüne götürdü , yüzünü koruya bilmek için.. Ama yetmiyordu! Dün gece çok geç yattığı için bırakın perdeyi çekmeyi , gözlerini açamıyordu.. Yinnede son bir gayretle gözlerini hafifçe araladı.. Yatağın üstüne oturdu ve perdeyi çekti.. Oohh şimdi ne rahattı.. Hiç bir rahatsız edici ışık yok sessiz , ferah ve uyku! Hemen başını yastığına koydu gözlerini kapattı tam uyuyacaktıki oda ne ses camdan geliyor..

"Tak tak"

Anna hemen kalktı.. Neler oluyordu? Hemen perdeyi araladı.. Aa-aa kimse yok in cin top oynuyor gibi? Anna hemen yatağından kalktı terliklerini giydi ve daha "Alah Allah" bile demeden camdan bir şangırtı koptu.. Cam kırıldı ama neyle? Tabiki Annanın yatağının üzerinde duran kağıta sarılı olan taşla.. Anna şaşkınlıkla taşı eline aldı ve kağıttan ayırdı.. Taşı yatağına koydu ve kağıdı okuduktan sonra yüzündeki gülümsemeyle oradan ayrıldı.. Kağıtta

"Seni göl kenarında bekiyorum
Cornelia"

Yazıyordu..


Bu rp yi ben Expelliarmus sitesinde yaptım isterseniz adresi ve nickimi vereyim bakın..

Peki yinede yeterli değil.

Bu rp yetersiz..

Kabul edilmiştir.