Claudine Isis Callaghan

Adı: Claudine Isis
Soyadı: Callaghan
Cinsiyeti: Cadı
Sihirsel Soy: Safkan


Dış Görünüş:



Kişilik Özellikleri: Claudine zeki, kurnaz ve aktif bir kızdır. Kendine güveni, genelde yaptığı her işte başarılı olmasından kaynaklanır. Ne var ki kendisini zorlayan durumlarda da bu güveni kaybetmez, mücadelecidir. Aynı zamanda inatçı ve dediğim dedik olabilir ama karşısındakinin fikri daha mantıklıysa onu seçer. Arkadaşlarına ve kuzenine çok değer verir, yine de bencil bir tarafı da vardır. İnsanlara zor açılır. Bu yüzden onun kabuğunu kırmayı başaramamış olanlar onu soğuk ve ukala olarak nitelendirir ki hafif alaycı üslubu da bu nitelendirmeleri destekler. Hazır cevaptır. Özgürlüğüne düşkündür, kurallardan nefret eder. Macerayı ve heyecanı çok sever. Çok çabuk gıcık olsa da asla çabuk sinirlenmez.Fazla öfkenin kontrolü kaybettirdiğini düşünür.Bu nedenle karşısındakiyle dalga geçerek onu sinirlendirmekten çok hoşlanır. Soğukkanlı ve kurnazdır.

Geçmişi: Claudine genellikle mısırda, annesiyle birlikte lanetli objeler arayarak büyümüştür, zaten ikinci adının kökeni de mısırdır. Babasıyla çok yakın bir ilişkileri olmamakla birlikte, ona saygı duymaktadır. Babasının Clau'yu şımartma isteği ise annesiyle frenlensede o yine de bu durumdan hoşlanmıştır.

Aile Geçmişi: Clau'nun ailesi safkan olmakla beraber köklü bir aile değildir. Ancak kararlılıkları ve aile olarak çıkarlarını ön planda tutmaları onları karanlık tarafın önemli ailelerinden biri haline getirmiştir. Ailede herkes kendi çıkarlarını gözetir ama ailenin çıkarlarını bozabilecek hareketlerde bulunan aile üyesi ortadan kaldırılır. Claudine'in uzaktan kuzeninin bir bulanıkla ilişki kurması sonucu ortadan kaybolduğu bilinmektedir. Clau safkan olmakla gurur duyar düşman olarak kimseyi küçümsemediği gibi bulanıkları da küçümsemez.[/i]


Örnek Rp:

Miracle yavaşça yataktan kalktı ve banyoya yöneldi. Ilık su, başından aşağıya akarken son zamanlarda yaşadıklarını düşündü. Hogwarts'daki 5 senesi en güzel sene olarak başlarken, mahvolarak devam etmişti.. Artık insanların kendisine Lilly demesine katlanamıyordu. Tabii Elizabeth gibi bir-iki istisna hariç. Elizzy'i düşünmek yine içinde bir şeylerin kabarmasına neden oldu ama su yüzünde hiçbir zaman akıtamadığı gözyaşları gibi akarken başını iki yana salladı. Duştan çıktıktan sonra son zamanlarda hep yaptığı gibi siyah ağırlıklı giyindi ve göz kalemini çekti. Siyah kahküllerinin yüzüne düşmesini izlerken bir yandan da kendi aptallığına lanet ediyordu. Giden gitmiş olan da olmuştu, ağlayıp sızlanmak hiçbir şeyi geri getirmiyordu aksine biraz daha sürerse kendine olan saygısını yitirecekti.. Zaten hem kendisine hem de ona kızgındı bu yüzden. Ne yazık ki bu öfke yıkıcı olabiliyordu, hem kendisine, hemde çevresine karşı.. Bunu düşünürek aynada kendisine baktı. Son zamanlarda bakışları sertleşmiş, konuşmaları kısalmıştı. Giderek kendi içine kapanan bir buzlar kraliçesine benziyordu. " Bu iyi.. " diye mırıldandı kendi kendine. " Gereksiz yere açılmak zayıflıktı zaten. Kendimden başkasına ihtiyacım yok. " Bu düşünce yapısı ona büyükannesinden mirastı. Tek çocuk olması da bu psikolojiyi desteklemişti zaten. Yalnızdı o. Buna kendini inandırana dek, artık kendisine yabancı gelen badem biçimli gözlere baktı. Sonunda aynadaki insanı tanıyamayana dek bekledi ve sonunda yatakhaneden çıktı.

KORİDORLAR ~ 08.25

Mira henüz boş olan ancak yakında bunaltıcı bir hava ve öğrencilerle kaplanacak olan koridorda yürüyordu. Elinde bir kitap vardı. Son zamanlarda bolca yaptığı bir şeyde okumaktı.. Kitapların hareketsiz ve durağan hali hoşuna gidiyordu. Birde elinde onu kitapla gören kimsenin yanına yaklaşmaması gibi hoş bir durum da vardı. İşin güzel tarafı yalnızca okuyor gibi yapmıyor, gerçekten kendini verebiliyordu. Bu yüzden düşüncelere boğulmadan yapabildiği bir eylem bulunca sevinmiş ve buna dört elle sarılmıştı. Şimdi ise sessiz, sakin ve sabah güneşinin sıcaklığından uzak bir sınıf arıyordu. Tam aradığı gibi bir boş sınıf vardı ileride bunu biliyordu. Hedefi olan insanlara özgü bir rahatlıkla adımladı koridoru ve sınıfa girince hiç duraksamadan içeri girdi.

İçeri girdiğinde ilk gördüğü şey elinde bir mektupla " Liliane.. " diye mırıldanan Elizzy oldu. Oldukça şaşkın görünüyordu. Mira'nın da ağzı şaşkınlıkla açıldı ve onun yatakhanede olmadığını nasıl fark etmediğini düşündü. Sonra suçlulukla midesi buruldu. Son zamanlarda hiçbir şeye ya da hiç kimseye dikkat etmiyordu ki! Tek odaklandığı kendini tek parça tutabilmekti. Birden hiç konuşmadan öylece, boş gözlerle baktığını fark etti. Daha sonra Elizzy'e odaklanarak konuştu. Sesi her zamanki donukluğuna sahip değil yalnız bu defa..

" Ah şey... Selam. Beni uyku tutmamıştı da, sen napıyorsun? Birden gözü mektuba takıldı ve kimden gelmiş olabileceğini düşündü. Ne yazık ki olasılıkları hiç beğenmemişti. Düşünceleri kendinden uzaklaştırıp arkadaşına baktı. Yüzünde garip bir ifade vardı. Lilly bir anlığına da olsa kendi sorunlarından soyutlanarak -ki zordu bu onun için- sordu.." Bir sorun mu var? " İlgilenip ilgilenmediğini ise bilmiyordu ve bu onun midesini burkan suçluluğu tüm şiddetiyle geri getirdi..