Swéline Olémph Flandérs

Konu: Swéline Olémph Flandérs Salı Ekim 28, 2008 9:46 pm

Adınız Soyadınız: Swéline Olémph Flandérs
Soyunuz: Safkan
Kaçıncı Sınıf Olmak İstiyoR: 5.Sınıf
Cinsiyetiniz: Cadı
Dış görünüşünüz:
Swéline Olémph Flandérs Overlightangelex0

Swéline Olémph Flandérs Overlightangelex0

Kişisel Özellikleriniz: Aslında onu tanımlamak zordur. Çok değişken olduğundan çift kişilikli yaratıldığı söylenir. Örneğin neşeli ve mutlu olabileceği bir anda birden huysuzlaşıp agresif biri haline gelebilir. Bunu dışardan izleyenler onu anlamakta güçlük çekerler. Akkılı olduğunu öne sürer ve başkalarının görüşleirni pek önemsemez. Bu çoğu kez başını belaya sokmasına neden olduğu gibi yaratıcı ve bağımsız olmasına da sebebiyet vermiştir. Bazen tümüyle başka bir tutuma bürünerek karşısındakini çileden çıkartabilecek duruma getirebilir. Bir konu üzerinde bilgisi az da olsa ustaca bu bilgileri sıralayıp çok iyi biliyormuş gibi gösterir. Blöf yapmakta şaşılacak derecede ustadır. Zeki akıllı ve çekicidir. Fakat anı anına uymaz. Değişkenliği başkalarının ondan genelde uzaklaşmasına neden olur. Yalana oldukça yatkındır. Sevdiklerini eleştirmeye bayılır. Onların kendinden üstün olmasını asla çekemez. Yasal olmayan işlere bulaşır, sonuna kadar mücadele eder. Displin ona göre değildir; daha çok kendi kurallarını kendi koyar. Geçmişi trajedilerle ve kötü olaylarla doludur. Bu yüzden kimseye güvenmez. En yakınlarının bile ona birşey yapabilecğei düşüncesi her daim aklında bulunur.
Geçmişiniz: Dünyaya gözlerini açtığında, anneisnin gözleri hayata tamamen kapanmıştı. Babası hep Olémph'i suçladı. Annesinin ölümüne Olémph'in sebep olduğunu tekrarladı yıllarca. Artık dayanamıyordu Olémph. Küçük bedeni ne babasının hakaretlerini, ne de annesizliğin yükünü kaldırabilecek durumdaydı artık. Henüz ondört yaşındaydı evden kaçıp teyzesinin yanına sığındığında. Fakat ne teyzesi istemişti onu, ne de olayı duyup onu reddeden babası. İşte gşdeceği hiçbirşey yoktu o anda. Ne yapacağını bilemiyorken Ryan geldi aklına. Abisiyle birlikte yalnız yaşıyorlardı. Soluğu ilk onların kapısının önünde aldı. Başta çekiniyordu bir sığıntı gibi onlarla yaşamaktan, ama bir parçası olmuştu artık onların. Hogwarts dışında kalabileceği tek yerdi Ryan'ların evi. Ryan ondan bir yaş büyüktü ve olukça yakışıklı bir gençti. Çoğu kez Olémph'i uzaktan uzağa süzerdi. Olémph bundan çekinsede belli etmemeye çalışırdı.
Aileniz Hakkında: Ailesi hakkında çok şet bilmez Olémph. Annesinin onu dğnyaya getirirken öldüğünü bilir sadece. Ondört yaşında evden kaçtığından beri de görmemiştir babasını. Çoğu kez başka bir kadınla mutlu bir hayat kurduğunu düşünmüştür.
Örnek Rp:

Artık bir sığıntı olmanın verdiği utancı taşıyan yüz ifadesiyle değil, kendinden hoşnut bir yüz ifadesi takınarak dolaşıyordu evin içinde. Gecenin geç bir saati onu kız başına nasıl yalnız bırakırlardı hala anlayamamıştı. Acaba nerededirler düşüncesi beyninde kol gezerken, gözleri elinde olmadan saate kayıp gidiyordu. Zaten sadece yelkovanı dakikada bir oynayan, beyaz saatin çıkardığı ses dolduruyordu odayı. Ne televizyou açma gibi birşey geçmişti aklından, ne de uzun zamandır okumadığı bir kitabı okumak. Artık yapmayı sevdiği birçok şey ona itici geliyordu. Geçmişine baktığında sanki o trajedileri yaşayan bir başkasıymış gibi geliyordu Olémph'e. Gerçeklerden kaçtığını anlaması ise sadece birkaç dakikasını aldı. Geçmişiyle yüzleşmekten ölesiye korktuğunu çok iyi biliyordu. Beynini olur-olmaz çelişkili düşünceler dolduruken, gıcırdayan kapının hızla aralandığını duydu. Birkaç dakika sonra odanın kapısı sonun akadar aralandı ve içeri epey yorgun görünen bir Ryan giriverdi. Kendini Olémph'in yanına atarken canından bezmişcesine bir inilti çıakrdı. "Ne oldu ?" diye sordu hemencecik Olémph. Onun sözünü geçiştireceğini önceden tahmin ediyor gibiydi. Yaklaşık beş aydır Ryan'la aynı evde kalıyordu ama sanki yıllardır onu tanıyormuş gibi biliyordu içini.

"Hiçbirşey" diye yanıtladı gözlerini ovalarken. Olémph için tatmin edici bir cevap olmasa da konunun üzerinde fazla durmamayı seçti. Geriye kalan zamanlarında nereden geldiğini sorgulamak istemiyordu. "Neler yaptın ?" diye bir soru yöneltti Ryan. Bu sotuyla beraber aslında hiçbirşey yapmadığını hatırladı. Tüm gün boyunca bir kukla misali oturup durmuştu. Birilerinin onu oynatmasını bekleyen bir kukla... Saat iyice geç olmaya başlıyordu. Ryan ise sadece Olémph'e bakıyor, bir açılıp bir kapanan dudaklarını parlak gözleriyle süzüyordu. "Aslında... öylece oturup durdum..." konuşma ona göre fazla klasik bir hale bürünmüştü. Ryan içeri girdiğinde olup biten herşeyi ona anlatmasını canlandırmıştı hayalinde. Birlikte canını sıkan olaya çözüm üreteceklerini de hayal etmişti. Belki bu şekilde ona olan borcunu ödemiş olurdu. Her fırsatta onun yardımına koşan Ryan'ın bir kez olsun derdine derman olabilirdi. "Aslına bakarsan bugün pek iyi geçmedi." tam yatmak istediğini dile getirip odasına gidecekti ki, Ryan beklediği cevabı vermişti. Gözlerine daha derin bakarken bir yandan da başını hangi derde soktuğunu düşünüyordu. "Bir kız meselesi yüzünden başım derde girdi." Ryan onun tek dert ortağıydı. Onun tek güvencesi, tek sığınaydı. Şimdi onu başka bir kızla hayal etmenin verdiği garip duyguyla yüzleşiyor, meraklı ifadesinin yerini gergin bir yüz şekli alıyordu. "Kızın peşinden koşacağım diye hayarını mı tehlikeye attın ? Ne kadar da aptalsın Ryan." Ryan kadar kendiside şaşırmıştı. Bir anda ağzından dökülen bu kelimeler adeta nefret doluydu. Nasıl davranacağını ilk defa bilemiyordu. Hisleri karmakarışık bir hal almış onu rahatsız ediyordu. Yaklaşık beş dakika sadece saatin sesi hakim oldu odaya. Ne şaşkınlığı yüzünden okunan Ryan konuşuyor, ne de bakışlarını utançla devirmiş Olémph birşey söylüyordu. "Ben yatmaya gidiyorum." dedi kaçarcasına. Arkasına bakmazken odasına doğru adımlarını sıklaştırdı.

Odanın kapısını araladıktan sonra bir süre öylece yerinde durdu. Aklına az önceki davranışları geliyor, kendini bir kez daha Ryan'a karşı mahçup hissediyordu. İçeri adımını atacakken beline değen bir elle irkildi. "Rya-" diyebilmişti ancak. İşaret parmağını Olémph'in dudaklarına bir şerit gibi koyan Ryan "Şşşhh" diye mırıldandı. Dudakları Olémph'in dudaklarıyla birleştiğinde sanki bambaşka dünyalara uçmuşlardı. Olémph oldukça şaşkındı. İçindeki duygu karmaşası son hızla açığa çıkıyordu. Acaba Ryan'ı gerçekten öpmeyi istemişmydi yoksa sırf ona karşı kendinş borçlu hissettiği için mi sesini çıkarmamıştı ? Aslında bunun cevabının birkaç dakika öncesinde saklı olduğunu çok iyi biliyordu.

Konu: Geri: Swéline Olémph Flandérs Çarş. Ekim 29, 2008 8:57 am

5.Sınıf Slytherin Öğrencisi !